Nisan 16 08:00

VA HASRETA!

VA HASRETA!

VA HASRETA!

Ey Hocam hayatın, tadı yok Sensiz

Tadı yok sevdanın, adı yok Sensiz

Elbette baharı, özleriz amma

Rüzgarlar esse de, badı1 yok Sensiz!

 

Güller yine açar, kokmuyor artık

Bülbül yine uçar, şakmıyor artık

Sular yine coşar, akmıyor artık

Hatıralar dondu, yadı2 yok Sensiz!

 

Candan usandırdı, beni bezgiler

Dile sığmaz kalbe, gelen sezgiler

Yarime yakılsın, bütün ezgiler

Gönlümüz buruktur, şadı3 yok Sensiz!

 

Keramet gözlerin, gönlüme radar

Bu hasret biter mi, vuslata kadar

Aşık odur kendin, dostuna adar

Ya Rabbel Alemin, Hadi yok Sensiz!

 

Nuruna vuruldum, Sana aşığım

Çileyle yoğruldum, çün alışığım

Ey gönül huzurum, ey gün ışığım

Kerem kıl Ahmed’e, radı4 yok Sensiz!

 

[1]  Bad: Tatlı ve ferahlatıcı esinti (Bad-ı Seba=Seher yeli)

[2] Yad: Hatır, gönül

[3] Şad: Şen, sevinçli

[4]  Rad: Cömert kişi, kerem ve fazilet sahibi

 


 

--

Kaynak:

MİLLİ ÇÖZÜM DERGİSİ

Yorum Yaz