Bugün, Ortadoğu İslam coğrafyasında bir çıbanbaşı olarak sürekli fesat çıkaran İsrail’le “NORMALLEŞME(!)” (yani; devlet kılıflı bu terör şebekesinin işgal ve zulümlerine karşı net ve muhalefet tavrımızı yumuşatıverme, sözde halkımızı avutmaya yönelik bazı kof çıkışlar yapılsa bile, özde İsrail’in Siyonist hedeflerine uygun hareket etme) anlaşmasını imzaladıkları… Ve bu hıyanet pazarlığından vazgeçmeye asla yanaşmadıkları halde, dindar kahraman rolü oynayan ve yandaşlarınca her fırsatta Atatürk’e sataşmayı kendi riyakârlık ve münafıklıklarına kılıf yapan İslamcı (din istismarcısı) kesimlerin ve kişilerin, Mustafa Kemal’in Filistin duyarlılığından ibret almaları ve utanmaları lazımdı.
Kaldı ki Atatürk: “Filistin bölgesinde ve Hz. Peygamberimizin kutsal emanetinde, bir Yahudi Devleti kurulmasına asla razı olmayacakları ve İslam dünyası olarak Haçlı Batılıların karşısında duracakları” yolundaki cesaretli ve dirayetli çıkışlarının kendisine neye mal olacağının farkında olarak ve hayatını tehlikeye atarak bu tarihi kararını açıklamıştı. Üstelik Atatürk bu uyarılarını TBMM’de yapmış ve dönemin yarı resmi devlet organı sayılan Hakimiyeti Milliye Gazetesinde yayınlatmıştı. Zaten bunun hemen ardından, tıp dünyasında yasaklanmasına rağmen “saligran” haplarının dozunu arttırarak ilaç diye kendisine yutturan doktorlar yüzünden hastalığı azdırılmış, sonunda Atatürk de bunun farkına varmış ve “Beni Türk hekimlerine emanet ediniz!” demeye mecbur kalmıştı.
Atatürk’ün: (Filistin’i kastederek) ‘Bu topraklar için kanımızı dökmeye daima hazırız’ uyarısı
Mustafa Kemal, Nutkun ilerleyen bölümlerinde Filistin'le ilgili daha sonra şu tarihi sözleri sarf etmiştir: "Arapların arasında mevcut olan karışıklığı ve hoşnutsuzluğu kimse bizim kadar bilemez. Biz doğrusu maalesef birkaç sene Araplardan uzak kaldık. Fakat şimdi kendimize kâfi derecede güvenip kudretimizi bildiğimiz için, İslâmiyet'in mukaddes yerlerinin Musevilerin ve Hıristiyanların nüfuzunun altına girmesine mani olacağız. Binaenaleyh şunu söylemek istiyoruz ki, buraların Avrupa emperyalizminin oyun sahası olmasına müsaade etmeyeceğiz. Biz şimdiye kadar; “dinsiz ve İslâmiyet'e lâkayt” olmakla ittiham edildik. Fakat bu ittihamlara rağmen, Peygamber'in son arzusu istikametinde; yani, mukaddes toprakların daima İslâm hâkimiyetinde kalmasını temin için, hemen bugün kanımızı dökmeğe hazırız. Cedlerimizin, Selâhaddin'in idaresi altında, uğrunda Hıristiyanlarla mücadele ettikleri toprakların; yabancı hâkimiyet ve nüfuzunun tahtında bulunmasına müsaade etmeyeceğimizi beyan edecek kadar bugün, Allah'ın inayeti ile kuvvetliyiz. Avrupa bu mukaddes yerleri işgal ve temellük etmek için yapacağı ilk adımda, bütün İslâm âleminin ayaklanıp icraata geçeceğine şüphemiz yoktur" sözleriyle, gerekirse İslam dünyasını harekete geçirebileceğinin de işaretlerini vermiştir.
Mustafa Kemal’in dönemin Kudüs Müftüsü'ne büyük destek sağlaması
Mustafa Kemal Paşa, Çanakkale Savaşı'na katılan ve Teşkilat-ı Mahsusa'da görev alan ve Yaser Arafat öncesi ilk Filistin lideri ve Kudüs Müftüsü Hacı Emin el-Hüseyni'yide hep desteklemiştir. Atatürk'ün ölümünden sonradır ki İngilizler el-Hüseyni'ye verdikleri sözlerden ve Reel paylaşma planından vazgeçmişlerdir. Bunu, Filistin'de İsrail devletinin kurulması yolunda birbiri ardınca adımlar atılması izlemiştir. İngilizlerin Filistin'in paylaşımında Araplara karşı çok tavizkâr davranmasında Atatürk'ün dış politikasının ve Kudüs Müftüsü el-Hüseyni'ye verdiği tam desteğin büyük etkisi bulunduğu artık belirlenmiş ve belgelenmiştir.
Mustafa Kemal, Filistin’in emperyalistlerin eline geçmemesi ve Hz. Peygamberin aziz hatırasının çiğnenmemesi için gerekirse savaşmayı ve kan akıtmayı göze alırken… Atatürk’e “dinsiz-deccal” diyen Fetullah Gülen gibi sahte Mesihler ve bu hainleri yıllarca besleyip büyüten gafil hükümetler değil sadece Filistin, Türkiye’mizi bile Siyonist İsrail’in bir eyaleti yapma planının fikri parçası olan Dinler Arası Diyalogtuzağına taşeronluk rolünü üstlenmişlerdir. Halbuki:
1- Dinlerarası Diyalog girişimlerinin en sinsi ve tehlikeli tarafı: İslam dışındaki tahrif edilmiş veya putperestliğe yönelmiş dinleri de hak kabul etmek ve İslam dinini onlardan biri şeklinde göstermektir.
Oysa “Allah katında (Gerekli ve geçerli olan tek) din İslam’dır.”[1]
“Kim İslam’dan başka bir din ararsa, bilsin ki (o uydurma din) kendilerinden asla kabul edilmeyecektir.”[2]
Evet “dinler” yok, bir tek Hak din vardır, o da İslam’dır. Hz. İbrahim, Hz. Musa, Hz. İsa da, Hz. Muhammed Aleyhisselam da, Müslümandır.
Biz Müslümanlar, bütün peygamberlere ve onlara gönderilen kitap ve sahifelere inandığımız halde, onlar Hz. Muhammedî SAV ve Kur’an’ı Kerimi inkâr etmektedir.
2- “Deki: Ey Kitap ehli, bizimle sizin aranızda müsavi (ve müşterek) olan bir KELİME’ye gelin.”[3] Ayetinde;
“Ortak din, müşterek inanç ve benzer ahlâk” tan değil, sadece bir benzer “Kelime”den bahsedilmektedir.
Çünkü bu günkü Yahudi ve Hıristiyanlarla “Allah, Peygamber, Ahiret, Vahiy, Kitap ve Din” gibi kelime kalıplarımız müsavi ve müşterektir. Ama bu kelimelere yüklenen asıl “kavramlar”lar arasında asla bir benzerlik söz konusu değildir. Biz tevhit, onlar ise teslise (üç ilah) ve tescim (Allah’ı cisimlendirme) inancına sahiptir.
3- Bu ayetleri en mükemmel anlayan ve en güzel uygulayan Hz. Peygamber Efendimizin İslama davet mektupları ortadadır.
O Mektupları diyalog dalaverelerinize dayanak gösteriyorsunuz da niye bir tanesini olsun yayınlamıyorsunuz?
Foyanız ve safsatanız ortaya çıkar diye mi korkuyorsunuz? Bu topluma; Sizin, Siyonist merkezlere teslimiyetçi ve emperyalist emellere hizmetçi tavrınızla, Efendimizin “Batıl ve bozuk olan yoldan vazgeçip İslam’a teslim olun ve kurtulun” anlamındaki çağrılarını karşılaştırıp doğru karar verme fırsatı niye sunmuyorsunuz?
4– 20 Aralık 2004 tarihli Yeni Şafak Gazetesindeki habere göre: “Vatikan İslâm dünyasına yönelik olarak izleyeceği yeni politikasını: “2003’te İslâmiyet’e karşı başlatılmış olan entelektüel saldırı, 2004 ten sonra askeri ve siyasî savaş düzeyine çıkarılmıştır”şeklinde açıklarken, ABD Başkanı Bush “Yeni Haçlı Seferlerini başlattığını” söylerken, sizin aynı merkezlerle hala diyalog içinde bulunmanız, gaflet midir, yoksa hıyanet midir?
5- Farklı din ve dünya görüşlerine mensup kişiler, partiler, dernekler ve devletlerarasında:
- Bilimsel
- Teknolojik
- İnsani
- Siyasi
- Kültürel
Ve sanatsal diyalog ve dayanışma olabilir, olmalıdır. Birlikte barış ve bereket içinde yaşama imkânı aranmalıdır. İlmi temellere dayalı imani ve ahlaki davetler yapılmalıdır.
6- Ancak, Hz. Peygamberimiz toplumsal ilişki ve işbirliklerini;
a- Resmi ve fiili din rehberi ve Devlet reisi sıfatıyla
b- Devlet reisi ve din rehberi olarak bizzat tayin ettiği resmi elçiler vasıtasıyla…
c- Ve yine muhatapları olan devlet yetkilisi ve din-millet temsilcisi statüsü taşıyan insanlarla yapmıştır.
Ve onları (Yahudi ve Hıristiyanları, puta ve ateşe tapanları) tuttukları batıl yoldan vazgeçip İslam’a girmeye çağırmıştır.
Peki, Fetullah Gülen acaba;
- Bütün İslam Aleminin dini lideri midir?
- Hangi devletin resmi ve yetkili temsilcisidir? Hiçbiri değil, ya;
Kendisine, bu sahte sıfat ve statüyü ne İslam Alemindeki ne Türkiye’deki Müslümanlar değil, Siyonist Yahudi ve Emperyalist Haçlı merkezleri vermiştir.
7- Şu Diyalogcu Fetullah Gülen:
Yıllardır sahipsiz ve savunmasız Filistin Müslümanlarına kan kusturan Siyonist İsrail’in haksız ve ahlâksız saldırılarını, çıkıp bizzat kınasın ve Müslümanlara sahip çıksın…
Ve yine ABD’nin ve şer ekibinin emperyalist amaçlarla ırak işgalini ve sergiledikleri vahşetleri ve bu zulme destek verenleri lânetleyen ve yurtlarını ve namuslarını savunan direnişçilere dua eden bir açıklama yapsın,
O zaman, samimiyetine ve Milli Cephede hizmet ettiğine kanaat getirelim!
8- İslam ülkeleri biri birinden bu denli kopuk… Türkiye’deki İslâmî cemaat ve cemiyetler biri birinden böylesine uzak bulunduğu bir hengâmede, önce Müslümanlar arasında bir diyalog ve dayanışma… Saldırı ve sömürüye karşı ortak tavır ve hayırda yarışma ortamı hazırlamak için hiçbir gayret ve girişim göstermediği halde, Yahudi ve Hıristiyanlarla diyalog için böylesine iştahlı davranmak, hangi merhamet ve müsamaha ile izah edilecek bir tavırdır?
9- 21–23 Aralık 2004 tarihlerinde Zaman Gazetesinde Dinlerarası Diyalogun Dini Temellerini yazan, Yahudi ve Hıristiyanları “Veliler” edinmeyi yasaklayan ayetlerin hükmünü kendi kafasına göre yorumlayıp yamuklaştırmaya çalışan Prof. Dr. Davut Aydüz’ün “Maide 51.ayeti, sadece Müslümanlara karşı savaşan Yahudi ve Hıristiyanlarla dostluğu men ediyor” iddiasının hiçbir ilmi ve tarihi dayanağı yoktur.
Kaldı ki böyle bile olsa; şu anda Filistin ve Irak’ta İslam topraklarını zorla işgal eden ve Müslümanlarla savaşı sürdüren İsrail ve ABD ile ve onların güdümündeki mahfillerle, Fetullah Gülen’in bütün alakasını kesmesi gerekmez mi?
Elbette bu ayetlerde yasaklanan; Ehli Kitapla komşuluk gibi şahsi, ticari, bilimsel, kültürel ilişkiler veya devletlerarası barış ve iş birliği değil;
Millet ve devlet olarak Yahudi ve Hıristiyanların veya onların güdümündeki oluşumların
- Kur’an ahkamına ve temel insan haklarına aykırı hedeflerine hizmet etmek
- Onların İslam ahlakına, evrensel hukuk kurallarına uymayan prensip ve projelerinde figüran görevler üstlenmek
Onları yeryüzünün lideri, rehberi, efendisi kabul edip, onların himmet ve himayesine girmek
Yahudi, Hıristiyan ve putperestlerin haksız ve ahlâksız düzenleriyle mücadele edeceğine, onların hâkimiyetine rıza göstermektir.
Sn. Prof. söyleyin bakalım mesela, Türkiye’nin AB’ye girmesi, sadece;
- Hıristiyan ve Yahudi bilinen insanlarla şahsi ve ailevi dostluklar kurmak
- Ticari ve ekonomik ortaklıklar yapmak
- Ve böylece dünya barışına ve insanlığın refahına katkıda bulunmak mıdır?
Yoksa;
- Egemenlik haklarımızdan dış politikamıza
- Sanayi yatırımlarımızdan tarımımıza
- Anayasamızdan kanunlarımıza
- Zenginlik kaynaklarımızdan ordumuza her şeyimizi; Yahudi ve Hıristiyanlıktan beslenen AB kriterlerine uydurmak, Avrupa’nın yönetim ve denetimine teslim olmak mıdır?
Yani Maide 51. ayetine göre onları “veliler-yöneticiler” edinmek…
Faiz ve fuhuş medeniyeti içinde erimek ve Nisa 60. ayetinde belirtilen “Tağuti (Kur’ana aykırı ve şeytanî kurum ve kuralların geçerli olduğu bir) düzende yaşayıp yargılanmayı ve onların hükmüne razı olmayı kabullenmek” değil midir?
Süleyman Karagülle’nin “Avrupalıları (Dünyevî yönden de olsa) kurtulmuş ve huzura kavuşmuş kabul etmek, Avrupalı olmakla sorunlarımızın halledileceğini zannetmek; işte bunlar CEHALET’tir.
Cehalet aslında bilmemek değildir. İşine gelmediği için gerçeği öğrenmek ve işitmek istememektir. Yani cehalet küfür demektir. Zaten Küfür de, bile bile bir gerçeği örtüp gizlemek ve inkâr etmektir.
Hâlbuki bilmemek, mazerettir. Oysa cehalet mazeret değildir.
Şu anda AK partililer ve diğer Batıl peşinde gidenler, bilgisiz değil, cahildir. AB gibi batıl ve barbar sistemlere yanaşarak hem de milyarlar harcayarak ve Milli onurumuzu ayaklar altına alarak kurtuluş beklemek, ama Kur’an’ın adalet ve saadet çağrılarına kulak vermemektir.”[4]
Tespitleri, sizce doğru değil midir? Kaldı ki Sn. Karagülle, bir zamanlar Fetullah Gülenin de ilmini taktir ettiği ve önemsediği bir şahsiyettir.
Aralık–2004 Milli Gazetede yayınlanan, Ebubekir Sifil’in Diyalog argümanları yazı dizisinden, çok ilmi ve isabetli noktaları da özetleyerek bu konuyu bağlayalım:
“Efendimiz (sav)’in, çeşitli kişilere hitaben yazdığı, literatüre “İslâm’a davet mektupları” olarak geçmiş bulunan mektupların Dinlerarası diyalog faaliyetlerine “meşruiyet” gerekçesi yapılması, en hafif tabiriyle “çarpıtma”dır.
Medine vesikasına gelince;
Devamını okumak için tıklayınız.