Mart 29 17:47

MERKEZ MAKAMINDA YAKARIŞ

MERKEZ MAKAMINDA YAKARIŞ

MERKEZ MAKAMINDA YAKARIŞ

Efendim makamın, cennet köşesi

Çok şükür ki yine, murada erdim…

Zirveye ulaşır, ruhun neş’esi

Ey Hocam yolundan, dönsem namerdim…

Himmete güvendim, kendimi yerdim…

    

Makamın çevresi, güller sünbüller

Huzura kavuşur, burda gönüller

Seherde feryada, başlar bülbüller

Rızaya kavuşmak, hedefim derdim…

Hep nefsim kınadım, kendimi yerdim…

    

İnayet buyurdun, garip halime

Hizmet ocağında, girdim talime

Himmetinle sebat, ettim zalime

Kâfire haine, göğsümü gerdim…

Nefsimi kınadım, kendimi yerdim…

    

Nefsinin iblisin, avanesiyken

Basit zevklerinin, divanesiyken

Gafilin cahilin, şahanesiyken

Dalalet bağımı, nasıl keserdim…

Nefsimi suçladım, kendimi yerdim…

    

Hasretin kavurur, her yâda gelsen

Karada havada, deryada gelsen

Ne olur Sultanım, feryada gelsen

Vuslat umuduyla, ömrümü verdim…

Hep nefsim suçladım, kendimi yerdim…

    

Gafletle dolaşıp, gafletle yatan

Kutsalın davasın, akçeye satan

Boğazına kadar, çirkefe batan

Ümmetinden mahcup, pişman bir ferdim…

Kendimi kınadım, nefsimi yerdim…

    

Siyonizm hükümran, sanki köleyim

Ümmet per perişan, nasıl güleyim

Keşke nasip olsa, şehit öleyim

Sayende nifakı, yerlere serdim…

Nefsimi suçladım, kendimi yerdim…

    

Her düştükçe ey Dost, tuttun elimden

Selamet kemerin, çıkmaz belimden

Tevbe ve istiğfar, düşmez dilimden

Çok hatalar ettim, çünkü beşerdim…

Hep nefsim kınadım, kendimi yerdim…

    

Ne olur reddetme, mahf olurum ben

Rahmetin kesersen, kahr olurum ben

İnayet buyursan, bahr olurum ben

Sayende iğneyle, kuyu eşerdim…

Kendimi suçlayıp, nefsimi yerdim…

 

Yorum Yaz