Aralık 04 03:48

EYVAH!..

EYVAH!..

Bir zaman gafletle, hevâya taptım

Nefsimin gözünü, oyamadım ki…

Herkese tebligat, nasihat yaptım

Eyvah ki kendim tam, uyamadım ki…

        

Hidayet ve himmet, en büyük kârmış

Sadık yüzü güler, özü yanarmış

Gerçekte insana, Mevlâ’sı yârmış

Yolunda canıma, kıyamadım ki…

      

Yanlış lafa daldım, haram dişledim

Nice gönül yıktım, günah işledim

Ne halt etti isem, çoğun fişledim

Yine de hepsini, sayamadım ki…

      

Tutup yenemedim, öfke ğadabı

Yüzüp geçemedim, nefsî girdabı

Doğru bilemedim, usul adabı

Hep yerli yerine, koyamadım ki…

      

Boş karton kutudan, olmazmış kayık

Ayran yağ ayrılmaz, dövmezse yayık

Kendim ıslah edip, kulluğa layık

Sıbğatullah renge, boyanmadım ki…

      

İftar açılır mı, haram aşıyla

Hiç dost olunur mu, nifak başıyla

Vicdan kazanında, has gözyaşıyla

Günahım kirini, yuyamadım ki…

      

Bir Sultan tanıdım, yüzü nuranî

Âşık oldum san ki, Veysel Karani

Yolu cihat idi, hali Kur’anî

Bakıp seyretmeye, doyamadım ki…

      

Nefisler arzular, balı kaymağı

Arifler ayırır, kabuk kıynağı1

Ne sırlar söyledi, hikmet kaynağı

Gönül kulağıyla, duyamadım ki…

      

Haram günah takmaz, bil ki merkeptir

Gafil cahil karnı, san ki merektir2

Arifana yemişin, içi gerektir

Cevizin kabuğun, soyamadım ki…

      

     1- Kıynak: Ceviz, badem, fındık gibi kuruyemişlerin içi, yenen kısmı.

     2- Merek: Saman ve hayvan yemi saklanan yer.

 

Yorum Yaz