Şubat 14 14:48

MEDET EFENDİM

MEDET EFENDİM

Ey Nebi, evvela; nurun yaratan

Hakikate mir’at, Zatın değil mi…

Dünyaya yollayıp, Kendin aratan 

Ol Kahirü Zahir, Bâtın değil mi…

 

Rıdvan teşrifatçın, Cibril postacın

Kur’an Hak fermanın, hikmet baş tacın

Âlemleri teftiş, oldu mi’racın

Burak Refref uysal, atın değil mi…

 

“Âlemlere rahmet”, kıldı ol Ma’but

Şaşkınlara rehber, mazluma umut

Tek Sana verildi, “Makam-ı Mahmut”

Şefaat umulan, katın değil mi…

 

Maksuda erişir, kim etse takip

Hidayet yıldızı, ey “Necmüs-Sakip”

Rahman’a düşmandır, Zatına rakip

Dillerde okunan, naatın değil mi…

 

Hakkı hayrı yaymak, halkı kurtarmak

Lazımken yakışmaz, yükten kaytarmak

Nifak; Hak’tan kaçıp, Haç’a katılmak

Adil Düzen; şer’i, hattın değil mi…

 

Lütfun esirgeme, aciz kulundan

Şeytan ayartamaz, tutsan kolumdan

İman hikmet doldur, aşk okulundan

“Liva-ül-Hamd” şefkat, çatın değil mi…

 

Sahibüş-Şeriat, tariki ahlâk

Yolundan çıkanlar, ebedi helâk

Ey “Levlâke; lemâ, halaktül eflâk.”

“Ven-Necmi, ved-Duhâ”, bahtın değil mi…

 

Tezahür tecelli, temsili Sultan

Risalet Mehdiyet, kandili Sultan

Hakikat tebliği, has dili Sultan

“Şefaat-ı Uzma”, tahtın değil mi…

 

Nur damlalarıydı, mübarek terin

Hak için cihattı, ilk kriterin

Kapına sığınmış, Mus’ab kemterin

İman cihat ihlas, şartın değil mi…

Yorum Yaz